آیت‌الله‌العظمی سیستانی

مسأله ۲۶۰۵ ـ نذر آن است که انسان براى خدا بر خود واجب کند که کار خیرى را بجا آورد، یا کارى را که‌ نکردن آن بهتر است ترک نماید .

مسأله ۲۶۰۶ ـ در نذر باید صیغه خوانده شود ، و لازم نیست آن را به عربى بخواند ، پس اگر بگوید: چنانچه مریض من خوب شود براى خدا بر من است که ده تومان به فقیر بدهم ، نذر او صحیح است ، و اگر بگوید براى خدا نذر کردم چنین کنم ، ـ بنابر احتیاط واجب ـ باید عمل کند ، ولى اگر نام خدا را نبرد و فقط بگوید نذر کردم ، یا نام یکى از اولیاى خدا را ببرد نذر صحیح نیست . و نذر اگر صحیح بود و مکلف به نذر خود عمداً عمل نکرد گناه کرده است، و باید کفاره بدهد ، و کفاره وفا نکردن به نذر مانند کفاره مخالفت قسَم است.

آیت‌الله‌العظمی وحید

مسأله ۲۷۰۴ ـ نذر آن است که انسان براى خدا ملتزم شود که کار خیرى را به جا آورد ، یا کارى را که نکردن آن بهتر است ترک کند.

مسأله ۲۷۰۵ ـ در نذر باید صیغه خوانده شود ، و لازم نیست آن را به عربى بخوانند ، پس اگر بگوید: (چنانچه مریض من خوب شود ، براى خدا بر من است که ده تومان به فقیر بدهم) نذر او صحیح است.

آیت‌الله‌العظمی صافی

مسأله۲۶۴۹٫  نذر آن است که انسان بر خود واجب کند که کار خیری را برای خدا به جا آورد، یا کاری را که انجام ندادن آن بهتر است برای خدا ترک نماید.

مسأله۲۶۵۰٫  در نذر باید صیغه خوانده شود، لازم نیست آن را به عربی بخواند. پس اگر بگوید: از برای خدا بر من، یا بر عهده من یا بر ذمه من است که اگر مریض من خوب شود، ده تومان به فقیر بدهم، نذر او صحیح است.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: